Het systeem van de akkoorden artsen-ziekenfondsen bestaat 50 jaar en zorgde voor het perfect samengaan van een vrije geneeskunde en een sociale financiering. Deze sociale financiering zorgde voor toegang tot de zorg, voor elke patiënt. De vrije geneeskunde is een garantie dat deze geneeskunde prioritair ten dienste staat van de patiënt. De artsen zijn gehecht aan dit akkoordensysteem voor zover het systeem hun principes en medische ethiek respecteert.
Op basis van studies waarvan de betrouwbaarheid niet is bewezen, blijven overheden maar herhalen dat patiënten omwille van financiële redenen bepaalde zorg weigeren en dat het remgeld dus moet worden verminderd en de regeling derde betaler uitgebreid.
Door de patiënten aan te moedigen om een geconventioneerde (huis)arts te kiezen en daardoor 60 miljoenen euro te besparen, maken de Christelijke Mutualiteiten het onmogelijk om nog nieuwe akkoorden te sluiten.
