Jaarlijks emigreren gemiddeld 439 Belgische artsen (Persbericht BVAS dd. 27/03/2013)
De recente cijfers over de immigratie van buitenlandse artsen die in België komen werken, verwonderen nogal wat mensen. Voor de Belgische Vereniging van Artsensyndicaten (BVAS) verdient het omgekeerde fenomeen, namelijk de emigratie van Belgische artsen naar het buitenland, minstens evenveel aandacht.
De stijging van het aantal buitenlandse artsen dat in België werkt, deed hier en daar de wenkbrauwen fronsen. De cijfers die de minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid Laurette Onkelinx (PS) eergisteren in het politieke halfrond bekend maakte, ogen dan misschien wel spectaculair, ze weerspiegelen gewoon de globale en vooral Europese demografische evolutie van hoogopgeleide professionals die naar interessantere oorden trekken. En dus ook die van de artsen. Het vrije verkeer van personen in de Europese Unie ligt aan de basis van dit fenomeen.
Buitenlandse artsen hebben verschillende motieven om naar ons land te komen. Een betere financiële verloning dan in hun moederland is ongetwijfeld een belangrijke reden, maar op wereldvlak blinken Belgische artsen uit in vele domeinen van de geneeskunde. Het is de wens van vele buitenlandse dokters om zich bij ons te specialiseren. Sommigen blijven een poosje in ons land; anderen keren na een aantal jaren terug naar hun moederland.
De BVAS is verwonderd dat de minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid zonder al te veel moeite deze immigratiecijfers debiteert, terwijl zij niets vermeldt over het vertrek van Belgische artsen naar het buitenland: tussen 2008 en 2011 emigreerden gemiddeld 469 artsen per jaar, terwijl de instroom tussen 2009 en 2011 gemiddeld slechts 137 per jaar bedroeg.
Hoewel elke emigratie een uiterst persoonlijke beslissing is van een individuele arts, is het misschien ook eens interessant om na te gaan waarom zo veel medische expertise en knowhow ons land verlaat.
Dr. Marc Moens, Voorzitter BVAS
Lees hier voor het volledige persbericht.