Persmededeling BVAS dd. 08/03/2010: De geneeskundestudie gaat van 7 naar 6 jaar
De BVAS verheugt zich over dit federaal akkoord dat voor één keer een consensus van alle partijen wegdraagt. Volgens Jean-Claude Marcourt zal deze maatregel geen voordeel opleveren voor de huisartsen, die hun opleiding verlengd zullen zien van 2 naar 3 jaar. Drie maanden voor België het Europees voorzitterschap zal waarnemen, zou hij beter stellen dat Europa zijn probleem niet is. Al ruim 5 jaar geleden heeft het Europees Parlement de verlenging van de huisartsenopleiding van 2 naar 3 jaar gestemd. België heeft hier tot op heden geen rekening mee gehouden en probeerde deze evidentie te verdoezelen. Dhr. Jean-Claude Marcourt heeft op zijn minst de verdienste de waarheid te zeggen. Zoals Racine ooit zei : « En cet aveu dénué d’artifices… ».
Volgend dhr. Marcourt dient de totale huisartsenopleiding op 9 jaar behouden te worden. Hieruit blijkt dat hij de studie, die nu van 7 jaar tot 6 jaar wordt herleid, verwart met de beroepsopleiding. Zowel de specialisten in opleiding als de huisartsen in opleiding zijn geen studenten meer. Zij hebben hun diploma op zak, zijn ingeschreven bij de Orde der Geneesheren en het RIZIV heeft hen een nummer toegekend dat hen toelaat medische verstrekkingen te verrichten. Als beroepsbeoefenaars worden zij, weliswaar slecht, vergoed.
De universiteiten, die blijkbaar nog niet genoeg hebben met hun goedkope en steeds ter beschikking staande werkkrachten (€ 2.600 voor een werktijd die recent werd “beperkt” tot 72 uur per week) willen nu bovendien ook nog het beroepsstatuut van de artsen in opleiding herleiden tot dat van student via de zogenaamde academisering. Dit is voor het beroep uiteraard onaanvaardbaar. Aangezien het verlies van een jaar in de basisstudie aanleiding geeft tot het verlies van de financiering van een jaar, eisen de universiteiten een compensatie. Dit is wederom een stap verder in de academisering.
De BVAS wenst er aan te herinneren dat de verkorting van de studieduur tot arts zijn oorsprong vindt in een verzoekschrift tot nietigverklaring dat door de artsen- specialisten werd ingediend. Zij waren van oordeel waren dat het discriminerend was dat de toekomstige huisartsen hun beroepsopleiding reeds in het laatste jaar van hun studies konden starten terwijl de specialisten dat pas na het zevende studiejaar kunnen.
Ook de BVAS-huisartsen deelden deze mening. Sinds het begin van de jaren ’70 heeft de BVAS steeds de idee verdedigd dat de huisartsen, net zoals andere specialisten, een beroepsopleiding dienden te volgen. Op termijn zouden beide disciplines hierdoor op gelijke voet komen te staan. Door de beslissing om een jaar van de artsenstudie om te zetten in een jaar beroepsopleiding tot huisarts (maar dan onder universitaire heerschappij) bekwam men het tegengestelde van het beoogde doel..
Dhr. Jean-Claude Marcourt spreekt tot slot ook van de gespecialiseerde opleiding in de huisartsgeneeskunde. Wij verheugen ons hierover omdat we daar al jaren tevergeefs om vragen. De erkenning van de huisartsgeneeskunde als specialisme bestaat nu al in veertien Europese landen, maar nog steeds niet in België.
Zal de verspreking van dhr. Marcourt de aanzet zijn om vooruitgang te boeken in dit dossier? Wij hopen het in ieder geval.
Dr. Roland LEMYE, Voorzitter BVAS