Voor alle artsen
- TRANSPARANTIE IN DE GEZONDHEIDSZORG – VOORONTWERP VAN WET TOEGANKELIJKHEID
- EXTERNE EVALUATIE VAN ZORGVERLENERS – VOORONTWERP VAN WET PRAKTIJK IN DE GEZONDHEIDSZORG
- STANDPUNT BVAS OVER DE NIEUWE BELASTING OP LIQUIDATIEBONI
- BEROEP TEGEN HONORARIUMSYPPLEMENTEN
- GEEN INKOMENSCUMUL MET HET ARMMOEDIGE PENSIOEN VAN ARTSEN
- NETWERKEN IN DE GEZONDHEIDSZORG – EHEALTH, RSW, HUB’S EN META HUB’S
- NUMERUS CLAUSUS EN HET ZOGEZEGDE TEKORT AAN HUISARTSEN
- BURN-OUT
- ARTS-EXPERTEN
- GEVANGENISARTSEN
TRANSPARANTIE IN DE GEZONDHEIDSZORG – VOORONTWERP VAN WET TOEGANKELIJKHEID
België is verplicht om een Europese richtlijn, die vooral gaat over transparantie in het kader van het vrije verkeer van patiënten, om te zetten naar Belgisch recht. Het is onbetwistbaar dat zorgverstrekkers hun patiënten informatie moeten geven. De weg die de Belgische wetgever wil opgaan om deze doelstelling te bereiken is omwille van verschillende redenen volstrekt onaanvaardbaar. Dit zijn alvast drie belangrijke redenen.
In de eerste plaats geeft het vermelden van deze informatie op het getuigschrift de mutualiteiten informatie over een arts-patiëntrelatie waar ze geen deel van uitmaken. Dit is tegengesteld aan de bescherming van persoonsgegevens.
Bovendien vloeit het verbod om voorschotten te vragen, met uitzondering van de voorwaarden voorzien in het akkoord, niet voort uit de richtlijn. Indien het om niet-terugbetaalde prestaties gaat is dit verbod ongerechtvaardigd.
Tot slot heeft het voorstel de bedoeling supplementen te verbieden voor de verstrekkingen van klinische biologie, pathologische anatomie en genetica. Deze bepaling voert een discriminatie in tussen de artsen-specialisten onderling.
Dit alles samen betekent een verbreking van het evenwicht tussen de partijen in het Akkoord Artsen-Ziekenfondsen en rechtvaardigt het opzeggen van het akkoord. Dit is wat de BVAS in fine op 28 november 2013 beslist heeft ten bewarende titel.
Elke evolutie die de mutualiteiten een controlebevoegdheid over artsen geeft en middelen die de vrijheid van toetreding beknotten, zal automatisch leiden tot het einde van het akkoordensysteem dat nochtans voor een kwalitatieve geneeskunde zonder rantsoenering en zonder wachtlijsten heeft gezorgd.
Het Belgische akkoordensysteem is gebaseerd op de vrijheid die artsen hebben om toe te treden of niet. Hoewel het systeem functioneert (ongeveer 85% van de artsen is geconventioneerd), krijgen de niet-geconventioneerde artsen de laatste jaren meer en meer beperkingen opgelegd waardoor er nauwelijks nog verschil is tussen geconventioneerde artsen en niet-geconventioneerde artsen.
Is uw partij bereid om niet-geconventioneerde artsen geen transparantie tegenover de mutualiteiten op te leggen over de honoraria en bedragen die aan patiënten worden gevraagd, waarbij uiteraard de transparantie naar patiënten toe er wel moet zijn?
Is uw partij bereid om de artsen geen transparantie tegenover de mutualiteiten op te leggen over de honoraria en bedragen die aan patiënten worden gevraagd voor niet terugbetaalbare prestaties, waarbij uiteraard de transparantie naar patiënten toe er wel moet zijn?
EXTERNE EVALUATIE VAN ZORGVERLENERS – VOORONTWERP VAN WET PRAKTIJK IN DE GEZONDHEIDSZORG
Nog een ander idee afkomstig van het Kabinet van Sociale Zaken: een voorstel om elke arts, huisarts of specialist en zelfs elke zorgverstrekker te verplichten een gunstige evaluatie te verkrijgen van een bedrijf dat aan kwaliteitsauditing doet.
Het kabinet heeft de kostprijs van deze vorm van afpersing niet geëvalueerd, maar voor 100.000 zorgverstrekkers zou die kunnen oplopen tot minimum 100 miljoen euro. De audit zou elke vier jaar moeten gebeuren. De kostprijs voor elke audit mag trouwens soeverein vastgesteld worden door het buitenlands bedrijf.
Deze door de federale overheid verplichte accreditering van de kwaliteit van de praktijken zou bovenop de kwaliteitsaccreditering van de ziekenhuizen komen die de gewesten zouden opleggen en die de ziekenhuisbeheerders zouden willen laten erkennen.
Bovendien is dit een bureaucratische overbelasting omdat er al kwaliteitsorganen zijn: colleges die normen voor ziekenhuisdiensten uitwerken, de individuele accreditering van artsen op vrijwillige basis met de LOK’s en de Nationale Raad voor Kwaliteitspromotie. De BVAS eist een administratieve vereenvoudiging.
Op dit moment lopen de onderhandelingen nog. De BVAS roept het wettelijk conflict in van dat voortvloeit uit de tegenstelling van evaluatienormen van de zorgverstrekkers, die onder federale bevoegdheid vallen, en die van de ziekenhuizen of zelfs van de gewone erkenningen, die onder de bevoegdheid van de gemeenschappen vallen. Omdat een ziekenhuis er enkel is om medische behandelingen uit te voeren, eisen wij dat de ziekenhuizen verplicht worden om voorrang te geven aan de eisen van de artsen en pas dan aan de eisen van de ziekenhuisbeheerders. Dit heeft de vragers van dit systeem enigszins bekoeld. Als deze context wordt aangenomen, moet volgens de BVAS de arts de baas van het ziekenhuis worden De BVAS volgt dit dossier verder op.
De BVAS is voorstander van een bottom-up kwaliteitssysteem en niet omgekeerd. De kost moet ten laste van de Staat zijn. Het systeem moet gepromoot worden door incentives en niet door dwangmaatregelen.
Hoe positioneert uw partij zich met betrekking tot deze problematiek?
STANDPUNT BVAS OVER DE NIEUWE BELASTING OP LIQUIDATIEBONI
Met ingang van oktober 2014 gaat de belasting op liquidatieboni van vennootschappen (dit is het financiële saldo dat overblijft om te verdelen na de liquidatie van de vennootschap) van 10 naar 25%, zijnde een verhoging met 150%. Ter herinnering: voor 2002 bestond er zelfs geen belasting op deze boni.
Eigenlijk vormen deze geldbedragen een reserve voor het pensioen van de arts die net om die reden besloten heeft zijn professionele activiteiten in een vennootschap onder te brengen. De verhoging van deze belasting is dus in strijd met artikel 16 van de Grondwet en met artikel 17 van het Europees Charter voor de fundamentele rechten die aan elke burger het recht garandeert op respect en het ongestoorde gebruik van zijn bezit en van zijn eigendom. Een taxatie op 25% betekent een vermindering van 16,67% van de waarde van dit patrimonium.
Om deze onrechtvaardige verhoging van belasting en op die manier ook deze beroving te verhinderen, heeft de BVAS in een eerste fase besloten zich aan te sluiten bij een verzoekschrift tot vernietiging van deze wet bij het Grondwettelijk Hof.
Welke houding zal uw partij aannemen met betrekking tot het belasten van vennootschappen?
BEROEP TEGEN HONORARIUMSYPPLEMENTEN
Op aansturen van de Christelijke Mutualiteiten heeft de wetgever beslist om met ingang van januari 2013 niet-geconventioneerde artsen een verbod op te leggen om honorariumsupplementen te vragen in twee- of meerpersoonskamers, zoals al het geval was voor de geconventioneerde artsen. Dat heeft er toe geleid dat de BVAS bij het Grondwettelijk Hof een verzoekschrift tot vernietiging heeft ingediend.
De Christelijke Mutualiteiten willen nu ook de aanval inzetten op de honorariumsupplementen in het dagziekenhuis. Blijkbaar hebben ze nog altijd niet begrepen dat deze supplementen niet alleen bedoeld zijn om de artsen te betalen volgens de echte waarde van zijn verstrekking in vergelijking met de “sociale” tarieven van het Akkoord, maar dat ze ook een bron van financiering zijn voor de kosten die niet gefinancierd worden (zoals bijvoorbeeld artsen specialisten in opleiding ) om aan de patiënten een kwaliteitsvolle dienstverlening en zorg te kunnen aanbieden.
De Christelijke Mutualiteiten stellen voor honorariumsupplementen in twee- en meerpersoonskamers in het dagziekenhuis te beperken of zelfs te verbieden en om de honorariumsupplementen tot 100% van het officiële honorarium te beperken zowel voor de daghospitalisaties als voor de hospitalisaties met overnachtingen in de eenpersoonskamers.
De BVAS is gekant tegen dit idee.
Wat is de positie van uw partij over dit onderwerp? Zal uw partij iets ondernemen tegen de honorariumsupplementen in het dagziekenhuis en in de éénpersoonskamers?
GEEN INKOMENSCUMUL MET HET ARMMOEDIGE PENSIOEN VAN ARTSEN
De regering heeft zelfs anti-artsen maatregelen uitgevaardigd die ingaan tegen de mogelijkheid om bijkomende publieke inkomsten genereren. Het is immers alle burgers toegelaten om hun pensioen te cumuleren met een niet-geplafonneerde activiteit na 42 jaar carrière. Iedereen … behalve de artsen die na hun langdurende opleiding niet van een carrière van 42 jaar kunnen genieten (uiteraard, omdat de carrière slechts op de leeftijd van 30 jaar aanvangt, zonder de mogelijkheid gehad te hebben sociale bijdragen te kunnen betalen, zelfs al werkten ze 80 uur per week), terwijl de regering dit eist om aan te tonen dat de gepensioneerde niet lui is geweest tijdens zijn loopbaan en dat hij dus mag cumuleren op het ogenblik dat als met pensioen gaat.
Tevergeefs heeft de BVAS een correctie van het Koninklijk Besluit gevraagd om bij de berekening van die 42 jaren ofwel de jaren in aanmerking te nemen waar de artsen-in-opleiding genieten van het sui generis-statuut en een partiële sociale bijdragen betalen, ofwel de “afgekochte” stagejaren. De BVAS heeft een beroep wegens discriminatie ingesteld.
Deze arts-vijandige bepaling is bovendien ook idioot omdat deze cumul volledig in het voordeel van de Staat is: hij heeft geen verhoging van de pensioenen tot gevolg en, zonder bijkomende uitgaven ten laste van het Rijksinstituut voor de sociale verzekeringen der zelfstandigen (RSVZ) te leggen, brengt deze cumul sociale bijdragen mee en belastingen op de inkomsten van de gecumuleerde activiteit.
Is uw partij bereid om deze discriminatie ten aanzien van de artsen weg te werken?
NETWERKEN IN DE GEZONDHEIDSZORG – EHEALTH, RSW, HUB’S EN META HUB’S
De vertrouwensrelatie die de patiënt met zijn arts verbindt, werkt alleen maar omdat de arts de vertrouwelijkheid kan garanderen van alles wat hij te weten komt uit contacten met de patiënt. Als de arts deze vertrouwelijkheid niet meer kan garanderen, dan zal de relatie ontegensprekelijk hieronder lijden.
De BVAS is niet tegen de communicatie van medische gegevens maar deze informatie-uitwisseling moet zo omkaderd zijn dat de noodzakelijke vertrouwelijkheid voor een veilige relatie tussen patiënt en arts wordt verzekerd.
Het huidige e-Health systeem is door geen enkele garantie omkaderd. Immers, het Overlegcomité dat de rechtmatigheid van het systeem moest analyseren is maar van start gegaan nadat het netwerk operationeel werd.
Dit Overlegcomité heeft trouwens geen enkele autoriteit die kan garanderen dat zijn advies wordt gevolgd. Het gebruik van Smals om eventuele gegevens door identificatie van het rijksregisternummer te verzamelen biedt als enige garantie dat het advies van de Privacycommissie moet worden ingewonnen als de gegevens door een andere administratie zouden moeten worden geraadpleegd.
De werking van de Vlaamse Hubs en Meta Hubs is volledig gebaseerd op het eHealth systeem en op Smals.
De Réseau Santé Wallon (RSW) geniet daarentegen wel de steun van de BVAS, in het bijzonder omdat de toegangscriteria van die aard zijn dat niet iedereen toegang tot alle informatie heeft. Een noodzakelijk minimum van vertrouwelijkheid wordt door dit systeem gegarandeerd.
Is uw partij bereid om het bestaande belangenconflict weg te werken en om de broodnodige garanties voor het noodzakelijke vertrouwen in dit systeem te herstellen?
De Vlaamse regering bereidt een decreet voor dat voorziet in een brede uitwisselbaarheid van medische gegevens tussen zorgverstrekkers.
Gaat uw partij akkoord met dit principe en zo ja, onder welke voorwaarden van vertrouwelijkheid?
NUMERUS CLAUSUS EN HET ZOGEZEGDE TEKORT AAN HUISARTSEN
De Planningscommissie medisch aanbod heeft onlangs verkondigd dat België te veel artsen opleidt die na hun studies het beroep van artsen niet zullen kunnen uitoefenen.
Een vaststelling die de BVAS al een aantal jaren heeft gedaan. Onlangs hebben de Vlaamse studenten geneeskunde ons standpunt opnieuw onder de aandacht gebracht door een kadaster te vragen van alle medische activiteiten zodat een adequate planning te verzekeren. Naar het voorbeeld van de BVAS vroegen de Vlaamse studenten eveneens een identiek federaal examen te houden in het noorden en in het zuiden van het land.
Het is essentieel om een ratio te hebben tussen het aantal studenten en de mogelijkheden van de stagediensten, de omkadering en het aantal patiënten tijdens de klinische opleiding. Dat is de kwaliteitsvoorwaarde. Het aantal artsen beperken zorgt er immers voor dat elke assistent voldoende patiënten en pathologieën kan, wat onontbeerlijk is voor een goede opleiding. Maar het aantal stagemeesters, ziekenhuizen en patiënten is niet rekbaar tot in het oneindige.
Na de opleiding moet de verhouding aantal patiënten per arts hem toelaten om voldoende ervaring te verwerven.
Als het al zo is dat bepaalde disciplines, zoals de huisartsgeneeskunde, met een tekort kampen op sommige buurten en op sommige momenten, dan zal het niet de verhoging van de contingenten zijn die de toestand zal verhelpen, maar wel een analyse van de realiteit van deze disciplines om te kunnen identificeren wat de beste manier is om deze te herwaarderen en om hun aantrekkelijkheid te verhogen.
Is uw partij bereid om een planificatie in stand te houden en om de aantrekkelijkheid van de disciplines en van de regio’s te verhogen waar een tekort wordt vastgesteld?
BURN-OUT
De oorzaken: de te hoge werklast, de crisis, de druk op het werk, agressies, een emotionele uitputting, de afwezigheid van erkenning en het bestaan van belangenconflicten tussen de patiënt en de maatschappij waarbij de artsen meer en meer verplicht worden zich te plooien in het voordeel van de maatschappij. De consequenties zijn een daling van het fysieke, psychische en psychosomatische welzijn, een toegenomen toevlucht tot geneesmiddelen en een verhoogd absenteïsme, concentratieproblemen, prikkelbaarheid, …
De genezing van burn-out kan soms meerdere maanden duren (men spreekt van drie tot zes maanden) en de begeleiding van een arts of een psycholoog is in bepaalde gevallen noodzakelijk om een majeure depressie te vermijden.
Vermits dit probleem ook de kwaliteit van de zorg en de veiligheid van de patiënten treft, kan het probleem niet meer ontkend worden en moeten deze artsen in nood hulp krijgen.
De BVAS heeft een werkgroep opgericht om ervoor te zorgen dat alle artsen die met een burn-out kampen een verzekerd inkomen kunnen krijgen. Het RIZIV zou dit inkomen moeten financieren. Maar er is ook financiering nodig voor de preventie, opsporing en coaching. Overigens is de BVAS van mening dat het essentieel is dat de dekking van dit risico het volledige medische korps dekt, of de arts geconventioneerd is of niet.
Op algemeen preventief niveau draagt de BVAS bij door de levenskwaliteit van de arts te verbeteren en door het respect voor zijn of haar werk.
Is uw partij bereid om in het budget van het RIZIV en Volksgezondheid de financiering te voorzien die noodzakelijk is om dit probleem aan te pakken?
ARTS-EXPERTEN
Een wet van 15 mei 2007 heeft artikelen 962 en volgende van het Gerechtelijk Wetboek over expertise gewijzigd. Het probleem is dat deze wet geen rekening houdt met de specificiteit van de medische expertises (het herhaald beroep doen op een expert zodat de termijn van de expertise verlengd wordt zodat het werk niet binnen een periode van zes maanden kan worden beëindigd en met als gevolg dat de procedure zwaarder wordt; onmogelijkheid van de expert om direct betaald te worden…)
Deze wetswijzigingen verzwaren de procedure en verhogen dus de expertisekost en de gerechtelijke achterstand. Dit alles is nadelig voor de rechtzoekende.
Daarom heeft de BVAS voorstellen tot amendering van deze wet gedaan om de procedure te vereenvoudigen. Deze voorstellen bleven zonder antwoord, ondanks een vergadering op het kabinet van de minister van Justitie in september 2013. De minister heeft hier op geen enkele manier gevolg aan gegeven, ook niet op de BVAS-voorstellen. De druk zal moeten worden opgevoerd.
Is uw partij bereid om dit probleem op te lossen en hoe?
GEVANGENISARTSEN
Gezondheidszorgverstrekkers die in het gevangeniswezen werken (het gaat om ongeveer 300 zelfstandige artsen) krijgen herhaaldelijk te maken met betalingsvertragingen van de FOD Justitie. In oktober 2013 bijvoorbeeld waren de gevangenisartsen sinds mei 2013 niet meer betaald. Bovendien besliste de administratie van de Strafinrichtingen in september 2013 eenzijdig om hun beschikbaarheidshonoraria van de wachtdiensten af te schaffen.
Op 1 oktober 2013 zijn de Franstalige gevangenisartsen een staking van hun beschikbaarheid gestart om deze onaanvaardbare toestand aan te klagen. Vijftien dagen later volgden de gevangenisartsen in het noorden van het land hun voorbeeld. De BVAS steunt deze acties.
De huisartsenkringen hebben meerdere keren herhaald dat ze de wachtdiensten niet in de plaats van de gevangenisartsen zullen verzekeren en dat er dan maar beroep moet gedaan worden op de spoeddiensten voor het minste probleem. Dat zal snel tot een onhoudbare toestand leiden. Minister Turtelboom blijft echter koppig en ze laat de situatie verslechteren. Ze doet geen enkele tegemoetkoming aan de gevangenisartsen en evenmin aan het personeel dat voor de bewaking moet zorgen van de gevangenen die zich naar de spoeddiensten moeten verplaatsen. De BVAS had hierover een ontmoeting op het Kabinet en steunt de stakingsactie van de gevangenisartsen. De BVAS-juristen hebben een nieuwe type dwingend typecontract opgesteld.
Is uw partij bereid om dit contract te ondersteunen?
Lid worden
Hier vindt u alles wat uw lidmaatschap bij het Vlaams Artsensyndicaat inhoudt.